15 Festiwal Sztuki w Przestrzeni Publicznej

Martyna Miller [Polska] Sexinsitu

projekcja multimedialna

Klasztor oo. Dominikanów w Lublinie, ul. Złota 9, wejście od ul. Jezuickiej

Projekt sexinsitu poszukuje nowej widzialności seksualności. Poprzez skupienie na doświadczeniu, a nie fantazji, przywraca jej społeczny wymiar. Poprzez rejestrację pojedynczych solowych odtworzeń seksualnych wspomnień osób uczestniczących w projekcie, powstaje jedyne w swoim rodzaju archiwum doświadczeń seksualnych. Przyjmuje on formę makroorganizmu. Mierzące się z materią własnych ciał i wirtualnością wspomnień istoty, tworzą organiczną maszynę, której poszczególne części współpracują na wspólny dobrobyt.

Projekt sexinsitu jest rozwijany. Mogą w nim wziąć udział wszystkie zainteresowane osoby. Autorka projektu zaprasza do kontaktu: sexinsitu@gmail.com

Więcej o projekcie: https://drive.google.com/drive/folders/1xs58aBj8wJnUVbEazcHrcMHN4iiCy1Pb?usp=share_link

http://pawilon.org/wydarzenie/sexinsitu-archiwum-seksualnych-doswiadczen/

Martyna Miller — urodzona w 1988 roku w Kętrzynie – ​​interdyscyplinarna artystka, reżyserka i antropolożka, studiowała w Warszawie i Sarajewie, dyplom doktora sztuk pięknych otrzymała na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu (u Izabelli Gustowskiej). Współtwórczyni duetów Polanki i kolektywu TYNA. Od 2018 roku w Poznaniu współprowadzi projekt DOMIE, eksperymentalne przedsięwzięcie na pograniczu sztuki, architektury i nauk społecznych. W swoich projektach bada związki pamięci i ciała. Poprzez wspomnienia i ich rekonstrukcje tworzy metody pracy z medialnością doświadczenia. Interesują ją związki między naturą i społecznością w procesach zdrowienia, produkcji i transformacji. Jej ostatnie projekty, takie jak Memory Carp, Intimacy of Waters czy Sexinsitu, poddają analizie indywidualne i kolektywne relacje z wodą i oceanem, wchodząc w przestrzeń hydro-aktywizmu. W projekcie Brak Lasu przekształciła kopiec wyrwanych przez huragan korzeni – karp w monumentalną rzeźbę, która zostaje poddana procesom zarastania. Martyna wykorzystuje wideo, performance, dźwięk i inne. Łączy pracę ze społecznościami i instytucjami, ludowością i nauką, mitem i wiedzą. Jej prace to często cykle, zbiory, gesty, fragmenty szerszych poszukiwań.

Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2014), laureatka Stypendium SIGMA (2013-2015), stypendiów artystycznych Miasta Poznania i Województwa Pomorskiego, rezydencji Muzeum Sztuki Współczesnej TOKAS (2020) oraz Art Center Ongoing (2022) w Tokio. Jej prace pokazywane były m.in. w Nowym Teatrze w Warszawie, Teatrze Powszechnym w Warszawie, Teatrze Dramatycznym w Warszawie, Teatrze Współczesnym we Wrocławiu, Sort/Hvid w Kopenhadze, Teatrze Nordkraft w Aalborg, Kampnagel w Hamburgu, na Biennale Manifesta 14 w Prisztinie, w Pawilonie Polskim na Nord Art w Buedelsdorfie, w galeriach: Hongo w Tokio, Zachęta. Narodowa Galeria Sztuki w Warszawie, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Galeria Miejska Arsenał w Poznaniu, Gdańska Galeria Miejska, BWA Wrocław Główny, BWA Zielona Góra, BWA w Olsztynie, Galeria Wspólna w Bydgoszczy i wielu innych.